Η Περιπετεια Επαναπροσδιοριζεται

«Η μητέρα μου είναι αυτή που με παρότρυνε να οδηγήσω μοτοσυκλέτα. Η ίδια οδηγεί μοτοσυκλέτα από τις αρχές της δεκαετίας του 20 και μου αγόρασε την πρώτη μου μοτοσυκλέτα για εξάσκηση όταν ήμουν 17 ετών. Φωτογραφίες της με μια μοτοσυκλέτα στο Μπαλί από τα τέλη της δεκαετίας του '80 είχαν κολλήσει στο κεφάλι μου ως παιδί και είμαι σίγουρη ότι είχαν τη δική τους συμβολή στο γιατί οδηγώ σήμερα και στο περιπετειώδες σερί μου. Ο πατέρας και ο μικρότερος αδερφός μου δεν πήραν τις άδειές τους παρά μόνο χρόνια μετά από εμένα και τη μητέρα μου, ακόμα κι αν δεν το ομολογούν πραγματικά και είμαι σίγουρη ότι τους εμπνεύσαμε.

Ως έμπειρη διεθνής αναβάτης και λάτρης της περιπέτειας, θέλαμε να ρωτήσουμε τη Hanna για το τελετουργικό της προετοιμασίας πριν από τις μεγάλες περιπετειώδεις περιηγήσεις της και ορίστε τι μας είπε:

Η προετοιμασία είναι σχεδόν τόσο συναρπαστική όσο και το ίδιο το ταξίδι. Η προσμονή είναι έντονη και το μυαλό μου απλώς μπαίνει σε υπερένταση! Το πρώτο πράγμα που κάνω πάντα είναι να ρωτάω γύρω μου. Έχω διαπιστώσει με τα χρόνια ότι δεν μπορείς να αγνοήσεις μια σύσταση. Οι ταξιδιωτικοί λογαριασμοί στο Instagram, τα ιστολόγια (Blogs) και τα περιοδικά είναι εξαιρετικά χρήσιμα για να ανακαλύψετε αυτές τις στιγμές που θα έρθουν μόλις μια φορά στη ζωή σας. Στη συνέχεια, καρφιτσώνω τα πάντα στους Χάρτες Google, από αξιοθέατα μέχρι δρόμους, μέρη για φαγητό, ποτό και για καλό βραδινό ύπνο. Από εκεί, προσπαθώ να βρω διαδρομές ανάμεσα σε όλες τις καρφίτσες στον χάρτη, διαδρομές που πραγματικά ωθούν τόσο εμένα όσο και τη μοτοσυκλέτα μου. Αν και ο σχεδιασμός της διαδρομής είναι σημαντικός, είμαι σίγουρα υπέρμαχος του αυθορμητισμού. Μερικές από τις καλύτερες εμπειρίες μου στο δρόμο ήταν αυτοσχέδιες. Η οδήγηση έχει να κάνει με το να είσαι ένα με το δρόμο και τη μοτοσυκλέτα σου, να είσαι πλήρως βυθισμένος στη βόλτα και σε ό,τι βρίσκεται πίσω από κάθε στροφή.

Οι καλύτερες συμβουλές μου για την προετοιμασία ενός μεγάλου ταξιδιού:

1. Είναι η περιπέτεια ΣΟΥ. Άκουσε τους άλλους, αλλά το πιο σημαντικό είναι να ακούσεις τον εαυτό σου.

2. Ν έχεις εξοπλισμό για διαφορετικές καιρικές συνθήκες/ Ποτέ δεν είναι διασκεδαστικό να οδηγείς με βρεγμένα πόδια ή κρύα χέρια.

3. Συχνά είναι πιο βολικό να υπολογίζεις τον εκτιμώμενο χρόνο οδήγησης στο δρόμο αντί για την πραγματική απόσταση. Όταν οδηγείς σε μικρούς δρόμους μέσα σε πόλεις και κωμοπόλεις, μπορεί να χρειαστείς περισσότερο χρόνο από ό,τι στον αυτοκινητόδρομο.

4. Προγραμμάτισε την ξεκούραση σου. Μερικές φορές κάνω κράτηση για 2-3 διανυκτερεύσεις σε ένα μέρος για να δώσω στο σώμα και στο μυαλό μου λίγο χρόνο για να αναπληρώσουν τη χαμένη ενέργεια.

5. Το πρώτο βήμα για την περιπέτεια είναι το πιο δύσκολο. Απλά κάνε το, αξίζει ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ!

Πάντα με ρωτούν τι βρίσκεται στην κορυφή της adventure λίστας μου και είναι μια από τις πιο δύσκολες ερωτήσεις για να δώσω απάντηση! Έχω τόσα πολλά όνειρα. Για το επόμενο ταξίδι μου θα πάω στην Ελβετία και μετά θα πάω στα Νησιά Φερόε και την Ισλανδία. Αυτά τα μέρη ήταν στη λίστα επιθυμιών μου εδώ και πολύ καιρό, οπότε είναι υπέροχο που επιτέλους κάνω αυτό το όνειρο πραγματικότητα. Μετά θέλω πολύ να πάω στη Νότια Αμερική. Και να οδηγήσω στην Ασία. Να καλύψω τις Νότιες ΗΠΑ. Πόσο χρόνο έχουμε για να αναφερθούμε σε αυτά;

Καθώς η γυναικεία κοινότητα οδηγών μοτοσυκλέτας συνεχίζει να αναπτύσσεται σε όλο τον κόσμο, ρωτήσαμε τη Hanna για τον τρόπο που υποστηρίζει τις νεαρές γυναίκες να ακολουθήσουν τα όνειρά τους και να κάνουν μια βουτιά στον κόσμο των δύο τροχών.

Ελπίζω ότι τα κορίτσια και οι γυναίκες εκεί έξω θα δουν ότι η οδήγηση μιας μοτοσυκλέτας δεν είναι μόνο καύσιμο και χώμα, αλλά είναι κάτι βαθύ και πνευματικό επίσης. Η οδήγηση μου δίνει τον απόλυτο έλεγχο και το να είμαι μόνη με το κράνος μου είναι το καλύτερο πράγμα που γνωρίζω. Κανείς δεν μπορεί να με φτάσει εκεί, είναι ο κόσμος μου και τον λατρεύω. Αυτό το εμπνευσμένο και ισχυρό συναίσθημα είναι κάτι που παίρνω μαζί μου ακόμη και όταν δεν οδηγώ τη μοτοσυκλέτα μου. Νομίζω ότι η οδήγηση με βοήθησε να καταλάβω καλύτερα τον εαυτό μου και αυτό με έκανε πιο ανεξάρτητο και πιο χαρούμενο άτομο. Η οδήγηση μοτοσυκλέτας είναι ελευθερία και είναι για όλους.

Αν θέλετε να ασχοληθείτε με τη μοτοσυκλέτα, η καλύτερη συμβουλή μου είναι να πάτε σε μια καλή σχολή οδήγησης μοτοσυκλέτας όπου θα αισθάνεστε άνετα με τους δασκάλους σας. Μάθετε πώς να οδηγείτε με ασφάλεια στο δρόμο, με το είδος της μοτοσυκλέτας που μιλάει στην ψυχή σας και αφιερώστε χρόνο. Ο καθένας είναι διαφορετικός και οι εκπαιδευτές σας θα έχουν μεγάλη εμπειρία. Αυτό χτίζει τα θεμέλια του στυλ οδήγησης σας και σας δίνει τελικά την αυτοπεποίθηση να αξιοποιήσετε στο έπακρο την οδήγηση. Εάν δεν είσαι σίγουρος ότι η οδήγηση μοτοσυκλέτας είναι για εσένα, κλείσε ένα μάθημα και δοκίμασε. Αν δεν σου αρέσει, ήταν μια ώρα από τον χρόνο σου και τώρα ξέρεις. Αν σου άρεσε, καλώς ήρθες σε μια εντελώς νέα ζωή!

Η ερώτηση που δέχομαι πιο συχνά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και από αναβάτες από όλο τον κόσμο είναι για το ποια είναι η αγαπημένη μου μοτοσυκλέτα. Είναι σχεδόν το ίδιο δύσκολο να απαντηθεί με το «Ποια είναι η αγαπημένη σου χώρα;», αλλά αν έπρεπε να διαλέξω, είναι είτε η Speed ​​Twin είτε η Scrambler 1200 XC. Το ορκίζομαι, δεν έχει υπάρξει ούτε μία βόλτα με αυτές τις μοτοσυκλέτες χωρίς ένα πλατύ χαμόγελο στα χείλη μου επειδή νιώθω μεγάλη σιγουριά και ελευθερία με αυτές. Και το μότο μου ως ιδιοκτήτης μοτοσυκλέτας είναι ότι αν δεν γυρίσω τουλάχιστον 5 φορές για να δω πόσο ζεστή είναι η μοτοσυκλέτα μου όταν έχω σταθμεύσει και φεύγω, δεν είναι η κατάλληλη μοτοσυκλέτα για εμένα.